Kendisine o anı verdi.
Hikayelerin, evlerin, anlaşılmaz mırıltıların, en sonunda eve dönecek olmanın, korkuyla uyuyarak geceden ve gecenin getirme ihtimali olan şeylerden kaçınmanın, hazırlanmanın... Farkında veya değil, haberli veya değil... Uyanık... veya değil... Tüm yüklerini silkelenip atarak ve her defasında inanılmaz bir mücadelenin içerisinden muzaffer bir şekilde çıktığını hayal etmeyi sürdürerek.
Nasıl olacak birlikte anlayacağız ve anlamlandırabildiğimiz her şeye isimler koyacağız.
Neşeli Eylül güneşi doğduğunda... Uyut onları artık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder