Uzunca bir zaman sonra gittiğim en güzel fotoğraf sergisi, B. ile ancak son günlerinde Cermodern'de yakalayabildiğimiz Steve McCurry'ninki oldu. Afgan Kızı ile bilinse de Shaolin Keşişleri'nde adeta bir Fotoğrafçılık 101 dersi vermesi ile hayran olduğum; fotoğraflarında kurgu olmamasına çoğu zaman inanmakta güçlük çektiğim; her an canlanacakmış gibi duran portrelerinin önüne geçip fotoğrafı çekilen insanlara "hadi hikayeni anlat" demek istediğim, çoğu fotoğrafını çekmek için kaç gün harcadığını düşünmek bile istemediğim, üzerine saatlerce konuşulası fotoğraflar...
Bazen, usta fotoğrafçıların fotoğraflarına kendi vizörümün arkasından bakıp, ustanın nasıl bir bakışı olduğunu anlamaya çalışmak gerekiyormuş.
McCurry'nin fotoğraflarındaki tekniğin mükemmelliğini anlayabilmek için şu videoya göz gezdirmek bile yeterli olabilir.
Ayrıca kendi sitesi: Tık tık. Ve elbette ki dilden dile dolaşan, yeni gönderi geldiği zaman sevinilesi blogu: Tık tık.
Ne kadar başarılı ve bana hitap eden bir blog! Instagramda türk bloggerları ararken keşfettim bloğunu :) Ben de Ankara'da yaşıyorum ancak şuan Porto'da erasmus yapmaktayım. Cermodern'i özlettirdin bana, enfes bir sergiyi kaçırdım ama sayende görmüş oldum. Eğer sen de benim bloğuma göz atar ve benimle iletişime geçersen çok mutlu olurum. Kendine iyi bak!
YanıtlaSilNazlıgül | on my own way